هدف این پژوهش بررسی رابطه بین سبک‌های تفکر معلمان و گرایش آن‌ها به استفاده از سبک تدریس فعال در مدارس ابتدایی شهر زابل است. آموزش و پرورش نوین، نیازمند معلمانی با توانایی شناختی بالا و روش‌های تدریس کارآمد است. سبک‌های تفکر به عنوان یکی از ویژگی‌های شناختی معلمان، می‌توانند نقش مهمی در انتخاب روش تدریس آن‌ها ایفا کنند. پژوهش حاضر به‌صورت توصیفی از نوع همبستگی انجام شده و نمونه‌ای متشکل از ۸۱ معلم ابتدایی شهرستان زابل به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شد. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه سبک تفکر استرنبرگ و پرسشنامه ترجیح سبک تدریس جمع‌آوری شدند. نتایج با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل گردید. یافته‌ها نشان داد که بین سبک تفکر آزاداندیش و سبک تدریس فعال رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین، سبک‌های دیگر مانند سبک‌های قضایی، اجرایی و محافظه‌کارانه رابطه معناداری با تدریس فعال نداشتند. مدل رگرسیونی نیز نشان داد که سبک تفکر آزاداندیش توانایی پیش‌بینی معناداری در تعیین گرایش به تدریس فعال دارد. این پژوهش نشان می‌دهد که در فرآیندهای توانمندسازی معلمان، توجه به ویژگی‌های شناختی آنان از جمله سبک‌های تفکر، اهمیت دارد. نتایج می‌تواند مبنای طراحی برنامه‌های آموزشی در سطح منطقه‌ای به‌ویژه در شهرستان زابل قرار گیرد.

سبک‌های تفکر سبک تدریس فعال آموزش ابتدایی تفکر استرنبرگ یادگیری