هدف این پژوهش بررسی امکان‌سنجی و الزامات تلفیق برنامه درسی رسمی با مؤلفه‌های یادگیری عاطفی در دوره ابتدایی به ‌منظور ارتقای کیفیت آموزش و بهبود رشد همه‌جانبه دانش‌آموزان است. یادگیری عاطفی به‌عنوان فرآیندی برای کسب مهارت‌های هیجانی، اجتماعی و اخلاقی، نقش مهمی در شکل‌دهی به رفتار، نگرش و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان ایفا می‌کند. پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی تلاش کرده است چارچوبی مفهومی برای ادغام یادگیری عاطفی در عناصر برنامه درسی (هدف، محتوا، روش تدریس و ارزشیابی) ارائه دهد. یافته‌ها نشان می‌دهند که تلفیق یادگیری عاطفی با برنامه درسی نه‌تنها موجب بهبود رفتارهای اجتماعی، افزایش همدلی، مسئولیت‌پذیری و مهارت‌های خودتنظیمی در دانش‌آموزان می‌شود، بلکه تأثیر مثبت معناداری بر پیشرفت تحصیلی، کاهش اضطراب و ارتقای انگیزه یادگیری دارد. همچنین مشخص شد که این رویکرد مستلزم بازنگری در اسناد درسی، توانمندسازی معلمان در زمینه سواد هیجانی و استفاده از روش‌های مشارکتی و بازتابی در تدریس است. مدل تلفیقی پیشنهادی بستری برای شکل‌گیری رشد عاطفی یادگیرنده فراهم می سازد که در آن دانش‌آموزان ضمن فراگیری مفاهیم درسی، مهارت‌های زندگی و عاطفی را نیز کسب نمایند. نتایج پژوهش به سیاست‌گذاران آموزشی، برنامه‌ریزان درسی و معلمان کمک می کند تا با رویکردی جامع‌نگر، بستری مناسب برای آموزش‌وپرورش انسان‌هایی توانمند، متعادل و اخلاق‌مدار فراهم آورند.

برنامه درسی تلفیق در برنامه درسی یادگیری عاطفی دوره ابتدایی.