نظام آموزشی همواره بازتابی از ساختار قدرت و مناسبات سیاسی هر جامعه است. در ایران، طبقه‌بندی مدارس و سیاست‌های آموزشی در دهه‌های اخیر نشانگر پیوندی پیچیده میان ایدئولوژی سیاسی، نابرابری اجتماعی و بازتولید فرهنگی است. پژوهش حاضر با بهره‌گیری از رویکرد تلفیقی، رابطه میان سیاست و آموزش را در چهار سطح نظری، تاریخی، تطبیقی و سیاست‌گذاری مورد بررسی قرار می‌دهد. در سطح نظری، دیدگاه‌های بوردیو، فوکو و آلتوسر به‌منزله چارچوب تبیینی برای فهم سازوکارهای قدرت در آموزش به‌کار رفته است. در بخش تاریخی، تحول نظام آموزشی ایران از دوران قاجار تا امروز تحلیل شده تا سیر شکل‌گیری طبقه‌بندی مدارس آشکار گردد. در بخش تطبیقی، مدل ایران با چند نظام آموزشی متفاوت مقایسه می‌شود تا نقش نوع نظام سیاسی در سیاست‌گذاری آموزش روشن گردد. در نهایت، یافته‌ها نشان می‌دهند که سیاست‌های آموزشی در ایران با وجود تلاش برای عدالت آموزشی، هنوز در ساختار طبقاتی و گفتمان سیاسی حاکم بازتولید می‌شوند و نیازمند بازنگری در جهت تحقق برابری آموزشی‌اند.

سیاست آموزشی طبقه‌بندی مدارس قدرت سیاسی نابرابری آموزشی عدالت اجتماعی بوردیو فوکو آموزش تطبیقی