این پژوهش با هدف بررسی و پیش‌بینی وقوع طلاق عاطفی بر اساس هوش عاطفی/هیجانی و مهارت‌های حل مسئله در زنان انجام شد. روش مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان زن متأهل دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل در سال تحصیلی 1397-1398 می‌باشد. نمونه‌گیری به روش در دسترس انجام شده و نمونه شامل 100 نفر از زنان دانشجو بود. برای جمع‌آوری داده‌ها از ابزارهایی همچون پرسشنامه طلاق عاطفی گاتمن (1994)، پرسشنامه حل مسئله هپنر و پترسون (1982)، و پرسشنامه هوش هیجانی بار-ان (2000) استفاده شد. تحلیل داده‌ها با آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش ورود با نرم‌افزار SPSS18 انجام گرفت. نتایج نشان داد که هوش عاطفی/هیجانی و مهارت‌های حل مسئله نقش مهمی در پیش‌بینی طلاق عاطفی زنان دارند. هوش هیجانی توانایی تبیین 46.3 درصد از طلاق عاطفی زنان و مهارت‌های حل مسئله توانایی تبیین 39.3 درصد از طلاق عاطفی را داشت. این یافته‌ها نشان می‌دهد که سطح هوش عاطفی/هیجانی و مهارت‌های حل مسئله، عوامل مؤثر بر کیفیت روابط زناشویی و کاهش خطر طلاق عاطفی می‌باشند. هوش هیجانی به افراد کمک می‌کند تا احساسات خود و شریک زندگی را درک و مدیریت کنند، ارتباط عاطفی مطلوب برقرار کنند، و در مواجهه با چالش‌های زندگی زناشویی، واکنش‌های مناسب‌تری نشان دهند. در مقابل، کاهش هوش هیجانی باعث تشدید اختلافات و روابط تیره میان زوجین می‌شود که از عوامل اصلی طلاق عاطفی است. همچنین، مهارت‌های حل مسئله به زوجین کمک می‌کند تا بتوانند مشکلات زناشویی را به شیوه‌ای سازنده حل کنند و از وخامت اختلافات جلوگیری نمایند. زوج‌هایی که از این مهارت‌ها برخوردار نیستند، بیشتر در معرض طلاق عاطفی قرار دارند. این پژوهش بر اهمیت تقویت مهارت‌های هوش هیجانی و حل مسئله به‌عنوان ابزاری برای کاهش آسیب‌های زناشویی و پیشگیری از طلاق عاطفی تأکید می‌کند. همچنین نتایج می‌تواند برای مشاوران و روانشناسان به‌منظور طراحی برنامه‌های آموزشی و حمایت مناسب زوجین مورد استفاده قرار گیرد.

طلاق عاطفی هوش عاطفی/هیجانی مهارت‌های حل مسئله روابط زناشویی.