پژوهش حاضر با هدف پیش بینی ناگویی خلقی بر سرمایه روانشناختی با نقش میانجی تمایزیافتگی در افراد مبتلا به نقص توجه/بیش فعالی انجام شد. روش پژوهش توصیفی- مقطعی با روش همبستگی در قالب طرح پیش بین است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه نوجوانان 14 تا 17 سال دارای نقص توجه/ بیش فعالی منطقه 5 شهر تهران تشکیل دادند. حجم مورد نیاز برای پژوهش 368 نفر بر آورد شد که با استفاده از روش نمونه گیری غیر تصادفی در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامة سرمایه روانشناختی لوتانز و همکاران (2007)، پرسشنامة ناگویی خلقی تورنتو (1986)، پرسشنامة تمایزیافتگی خود اسکورون و فریدلندر (1998) بود. برای تجزیه و تحلیل داده‌های پژوهش از آزمون همبستگی پیرسون، رگرسیون و معادلات ساختاری و نرم افزار‌های Spss28 و Amoss استفاده شد.در نهایت تمایزیافتگی خود بر ناگویی خلقی اثر معکوس دارد. همچنین نتایج نشان داد که تمایزیافتگی و سرمایه روان‌شناختی با ناگویی خلقی نوجوانان مبتلا به بیش¬فعالی/ نقص توجه را میانجی گری میکند. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که از طریق سرمایه روان شناختی و تمایزیافتگی خود می‌توان ناگویی خلقی نوجوانان مبتلا به بیش¬فعالی/ نقص توجه را پیش‌بینی کرد.

ناگویی خلقی سرمایه روانشناختی تمایزیافتگی نقص توجه/بیش فعالی