پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش میانجی سرمایه روان¬شناختی در رابطه توانمندسازی روانشناختی و هیجانات تدریس انجام شد. روش پژوهش توصیفی-همبستگی به روش مدلیابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری مطالعه حاضر شامل معلمان مقطع ابتدایی استان گیلان می¬باشد که در سال تحصیلی1401-1400 شاغل بودند. 463 معلم از این جامعه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر شامل پرسشنامه توانمندسازی روان¬شناختی اسپریتزر و میشرا (1995)، پرسشنامه سرمایه روان¬شناختی لوتانز، آوولیو و آوی (2007) و پرسشنامه هیجان تدریس ویلاویسنسیو (2010) بود. تجزیه و تحلیل داده¬ها با روش¬های آمار توصیفی و استنباطی و مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS22 و Smart PLS3 انجام گرفت. بر اساس یافته‌های پژوهش، بین توانمندسازی روان¬شناختی و هیجانات تدریس با نقش میانجی سرمایه روان-شناختی رابطه وجود دارد (t=3/809 ). توانمندسازی روان¬شناختی بر هیجانات تدریس تاثیر منفی و مستقیم دارد ( 138/0- =β و t=2/371 ). توانمندسازی روان¬شناختی بر سرمایه روان¬شناختی تاثیر مثبت و مستقیم دارد (695/0 =β و t=27/239 ). سرمایه روان¬شناختی بر هیجانات تدریس تاثیر منفی و مستقیم دارد(236/0- =β و t=3/816). نتایج نشان¬دهنده¬ی تأیید تمامی فرضیه¬های پژوهش حاضر می¬باشد. با توجه به یافته‌ها می¬توان بیان داشت سرمایه روان¬شناختی نقش میانجی معناداری در رابطه توانمندسازی روان¬شناختی با هیجانات تدریس معلم دارد.

توانمندسازی روان¬شناختی سرمایه روان¬شناختی معلم هیجانات تدریس